Jakość powietrza
Stopień jakości powietrza Dobra
Legenda
  Bardzo dobra
  Dobra
  Umiarkowana
  Brak danych
  Dostateczna
  Zła
  Bardzo zła
tabelka scrollowana
Czujniki GIOŚ NO2 CO O3 SO2
ul. Sienkiewicza   31.63   0   11.8   0
- - - - PM2.5 PM10 - - - - - - - -
ul. Sienkiewicza   -   27.61
Czujniki o mniejszej dokładności:
Kamieniec   25.58   37.33
Józefa Piłsudskiego   14.06   18.39
Tytusa Chałubińskiego   9.94   12.8
Zofii i Witolda Paryskich   11.56   15.12
Kuźnice   11.52   14.61
Szkoła Podstawowa w Kościelisku   -   -
Wszystkie odczyty podawane są w µg/m3
Partner: airly
Pon. 02.09 23:00
Zachmurzenie
17° / 17° zachmurzenie duże
Wt. 14:00
Zachmurzenie
25°
Śr. 14:00
Zachmurzenie
22°
Czw. 14:00
Zachmurzenie
22°
Pt. 14:00
Słonecznie
24°
Sob. 14:00
Zachmurzenie
25°
Zdjęcie promujące Zakopane

"Spirala" Seanse 90-lecia

Wczorajszego wieczoru w kinie "Loch Cinema" w Szkole Podstawowej nr 5 w Zakopanem obejrzeliśmy polski film z 1978 roku "Spirala"- dramat psychologiczny dotykający najważniejszych kwestii czyli życia i śmierci w reżyserii Krzysztofa Zanussiego, z muzyką Wojciecha Kilara.

Na wstępie Pani Naczelnik Wydziału Kultury Joanna Staszak witając wszystkich wprowadziła w tematykę projekcji. Zaznaczyła, że w tym trudnym"filmie o umieraniu rozpaczliwym i beznadziejnym" jak nazwano „Spiralę”, Zanussi przypomniał starą prawdę, że człowiek nigdy nie jest dostatecznie przygotowany na przyjęcie śmierci.

Była to kolejna odsłona cyklu „Seanse 90-lecia”. Spora część akcji filmu rozgrywa się w Tatrach. Do schroniska „Morskie Oko ” przybywa turysta, Tomasz Piątek,mężczyzna w średnim wieku, któremu nieuleczalna choroba zniszczyła świetną karierę zawodową. Uciekł w góry ze szpitala, by w czasie samotnej wędrówki popełnić samobójstwo. Oglądamy jak ludzie ze schroniska, TOPR-owcy i żołnierze wyruszyli na jego poszukiwania.

Doborowa obsada dramatu z Janem Nowickim, Mają Komorowską i Zofią Kucówną to refleksja nad sensem życia wobec sytuacji ostatecznej - śmiertelnej choroby. "Spirala" zyskał miano najlepszego polskiego filmu o umieraniu.

Sceny w dramacie o samotności w obliczu śmierci, dokumentujące wygląd górskiego schroniska sprzed ponad 40 lat na każdym bywalcu tego miejsca zrobiły na widzach duże wrażenie. Podobnie jak akcja ratunkowa GOPR-u z udziałem śmigłowca, która przyniosła górsko – estetyczne doznania.

Na zakończenie Pani Naczelnik zaprosiła wszystkich na kolejne spotkanie za miesiąc na kolejny film „Wiatr. Thriller dokumentalny”.

(MA)