Rok 2021 Rokiem Świętego Maksymiliana Marii Kolbego
Informujemy, że Oświadczeniem Nr 6/21 z dnia 25 stycznia 2021 Sejmik Województwa Małopolskiego ustanowił w Małopolsce rok 2021 Rokiem Świętego Maksymiliana Marii Kolbego.
W dniu 14 sierpnia 2021 roku przypada 80. rocznica
męczeńskiej śmierci św. Maksymiliana Marii Kolbego, franciszkanina,
który jest wyjątkową postacią w panteonie wielkich Polaków XX stulecia.
Św.
Maksymilian Maria Kolbe jest jednym z najbardziej wyrazistych symboli
ofiar zbrodni popełnionych w niemieckich nazistowskich obozach zagłady.
Jest zarazem „patronem naszych trudnych czasów” – jak nazwał go papież
Jan Paweł II – Patron Województwa Małopolskiego, a także symbolem
trudnych wyborów obecnych w życiu każdego człowieka.
Rajmund Kolbe,
późniejszy zakonnik, męczennik i święty Kościoła Katolickiego, przyszedł
na świat 8 stycznia 1894 roku w Zduńskiej Woli. Po wstąpieniu do Zakonu
Braci Mniejszych Konwentualnych (Franciszkanów) przyjął imię
Maksymilian, zaś po złożeniu ślubów wieczystych – Maria. Przyjęcie
święceń kapłańskich w 1918 roku zapoczątkowało nowy etap w życiu
czciciela Niepokalanej, który zaowocował również wzmożoną działalnością
misyjną prowadzoną m.in. na Dalekim Wschodzie.
Święty Maksymilian
Maria Kolbe był człowiekiem wybitnym, oddanym modlitwie i działalności
duszpasterskiej, niezwykle aktywnym i przedsiębiorczym, w swoich
działaniach dalece wykraczającym ponad przeciętność, a w niektórych
aspektach przekraczającym horyzonty swojej epoki. Jako założyciel
Rycerstwa Niepokalanej, wydawca miesięcznika „Rycerz Niepokalanej” i
„Małego Dziennika”, radia Niepokalanów czy najliczniejszego ówcześnie
klasztoru katolickiego na świecie, nie bał się kolejnych śmiałych
wyzwań, w tym zamysłu budowy telewizji, studia filmowego i lotniska na
terenie klasztoru. Wybuch II wojny światowej przekreślił jednak dalsze
plany rozwoju Niepokalanowa.
W czasie okupacji niemieckiej
nieustający w swej pracy dla dobra bliźniego gwardian klasztoru
niepokalanowskiego został uwięziony, a 28 maja 1941 roku trafił do obozu
koncentracyjnego w Auschwitz, gdzie otrzymał numer obozowy 16670.
Ojciec
Maksymilian Maria Kolbe, kierując się bezgraniczną miłością do Boga i
ludzi, dobrowolnie ofiarował swoje życie za życie Franciszka Gajowniczka
(nr 5659) – nieznanego mu więźnia KL Auschwitz. Zmarł 14 sierpnia 1941
roku w bunkrze głodowym, dobity zastrzykiem fenolu. W 1971 roku został
beatyfikowany przez papieża Pawła VI, a 11 lat później kanonizowany
przez Jana Pawła II.
Miejsce męczeńskiej śmierci św. Maksymiliana
Kolbego nawiedzili podczas swoich pielgrzymek do Polski zarówno Jan
Paweł II w 1979 roku, jak i jego następcy: Benedykt XVI w 2006 roku i
Franciszek w 2016 roku.
Oddając hołd i szacunek tej wielkiej postaci,
Sejmik Województwa Małopolskiego pragnie jednocześnie przychylić się do
prośby Zarządu Stowarzyszenia Rycerstwa Niepokalanej Diecezji
Bielsko-Żywieckiej o ustanowienie roku 2021 Rokiem Świętego Maksymiliana
Marii Kolbego.
Akt taki będzie okazją do przypomnienia postaci
polskiego świętego – „męczennika miłości”, którego życie i losy splotły
się z Małopolską, z Krakowem, a szczególnie z Ziemią Oświęcimską –
której patronem stał się na mocy dekretu wydanego przez Stolicę
Apostolską w 2018 roku.
Ojciec Kolbe poprzez przykład pełnego
poświęcenia i cnót życia, a także heroicznej postawy – w imię
solidarności z drugim człowiekiem – nie cofającej się nawet przed
śmiercią, stanowi wzór godny najwyższego podziwu i uznania. Ten wybitny
Polak i kapłan ma niezrównane zasługi nie tylko dla Ziemi Małopolskiej,
ale dla całej naszej Ojczyzny, dla całej ludzkości.
Jako radni
Województwa Małopolskiego wyrażamy przeświadczenie, że ogłoszenie św.
Maksymiliana Marii Kolbego Patronem Roku 2021 pozwoli jeszcze mocniej
podkreślić trwałe więzi łączące go z materialnym i niematerialnym
(zwłaszcza historycznym i duchowo-religijnym) dziedzictwem Małopolski
oraz z jej mieszkańcami. Dla Małopolan wydarzenie takie byłoby rodzajem
zobowiązania, aby wciąż na nowo poznawać spuściznę, jaką nam pozostawił –
zawartą zarówno w swoich pismach, jak i w przykładzie własnego życia.
Źródło: UMWM