Posiedzenie Kapituły Siła Korzeni
W Urzędzie Miasta Zakopane 12 sierpnia odbyło się posiedzenie nowej Kapituły "Siła Korzeni", której zadaniem jest opiniowanie wniosków o przyznanie nagrody. Członków kapituły, którymi są reprezentanci różnych środowisk zakopiańskich przywitała wiceburmistrz Miasta Zakopane Iwona Grzebyk-Dulak.
W skład Kapituły Nagrody "Siła Korzeni", na lata 2024-2029 wchodzą:
- Zofia Kubiniec-Stanuch - Regionalista, Kierownik Zespołu Regionalnego im. Klimka Bachledy
- Marek Król-Józaga - Dyrektor Liceum Plastycznego im. Antoniego Kenara w Zakopanem
- Joanna Staszak - Naczelnik Wydziału Kultury Urzędu Miasta Zakopane
- Michał Murzyn - Dyrektor Narodowego Muzeum Tatrzańskiego im. dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem
- Marta Nędza-Kubiniec - Wiceprezes Związku Podhalan Oddział Zakopane.
- Maria Kukuc-Frączysta - Współkierownik Parafialnego Regionalnego Zespołu „Giewont”
- Dawid Kadłub - Prezes Związku Podhalan Oddział Krzeptówki.
Na posiedzeniu wybrano przewodniczącego oraz sekretarza kapituły. Marta Nędza-Kubiniec została przewodniczącą, a Joanna Staszak sekretarzem.
Nagroda przyznawana jest w dwóch kategoriach:
- Dla osób, które odniosły wybitne osiągnięcia w szerzeniu kultury, za ich szczególną dbałość o niematerialne i materialne dziedzictwo kulturowe regionu tatrzańskiego przekazywane kolejnym pokoleniom
- Dla osób, które odniosły osiągnięcia w szerzeniu kultury, za ich szczególną dbałość
o niematerialne i materialne dziedzictwo kulturowe regionu tatrzańskiego, rozpoczynających drogę artystyczną.
Cykl
„Siła Korzeni” rozpoczęty podczas 52 MFFZG to prezentacja wyjątkowych
projektów przygotowanych przez utalentowanych Ludzi pochodzących z
Podhala i ich wspaniałej pracy. Ludzi, którzy
szczególnie dbają o niematerialne i materialne dziedzictwo kulturowe regionu tatrzańskiego i
jego przekazywanie kolejnym pokoleniom.
Nagroda
SIŁA KORZENI została zainspirowana chronionym drzewem, które potrafi
rozwijać się w skrajnie niedogodnych warunkach. Drzewem tym jest limba (
Pinus cembra L.),
wiecznie zielone drzewo iglaste, które występuje w górach Europy
Środkowej, a na terenie Polski rośnie tylko w Tatrach. Korzeniami,
wzmacniającymi podłoże, sięga najgłębszych szczelin, czerpiąc żywotne
siły z ziemi i spomiędzy skał. Pnie się wśród skalistych zboczy, łącząc
ziemię z niebem. Limba rozrasta się i potężnieje, korzystając ze światła
i z życiodajnych soków. Mimo surowego klimatu staje się coraz bardziej
potężna, potrafi opierać się podmuchom halnego i wytrzymuje wyjątkowe
mrozy. Jej strzelista sylwetka budzi pragnienie sięgania wciąż wyżej.
Długowieczność limby pozwala, żeby obcowały z nią kolejne pokolenia
ludzi.
(MG)
