Schronisko położone jest na wysokości 1031 m n.p.m. przy starej leśnej drodze do Morskiego Oka. Pierwsze schronisko turystyczne wybudowano w tym miejscu w 1876 r., obecny budynek powstał w 1913 r. w wyniku przeniesienia starego schroniska w bardziej suche miejsce. Idąc z parkingu na Palenicy Białczańskiej potrzeba 40 minut, by dotrzeć do Wodogrzmotów Mickiewicza i kolejnego kwadransa marszu zielonym szlakiem w dół, by stanąć na urokliwej polanie przed roztockim schroniskiem. Wbrew powszechnej nazwie „Schronisko w Dolinie Roztoki“ jest ono położone poniżej wylotu Doliny Roztoki, w Dolinie Białki w Tatrach Wysokich. Jesienią na polanie odbywają się rykowiska jeleni. Drewniane schronisko słynie z atmosfery „z dawnych lat“.
Historia
Schronisko w Dolinie Roztoki było drugim polskim schroniskiem wybudowanym w Tatrach z inicjatywy Towarzystwa Tatrzańskiego (po starym schronisku nad Morskim Okiem). Budowa pod nadzorem ks. Wojciecha Roszka i Leopolda Świerza ukończona została w roku 1876. Schronisku nadano wówczas imię Wincentego Pola – zasłużonego geografa, propagatora turystyki górskiej oraz odważnego patrioty, uczestnika Powstania Listopadowego. Pierwsze schronisko miało dwie izby rozdzielone sienią, otwarte było tylko w okresie letnim. Jego pierwszym gospodarzem był góral Franciszek Dorula. Dwukrotnie gospodarzył w nim też Bartłomiej Obrochta, góralski skrzypek i przewodnik, przez długi czas było zarządzane również przez rodzinę Budzów. Miejsce to gościło wówczas m.in.: Walerego Eljasza-Radzikowskiego, Tytusa Chałubińskiego i Stanisława Witkiewicza. Przed Roztokę biegła bowiem droga w kierunku Morskiego Oka i Tatr Wysokich. W latach 1911-1912 wybudowano w miejscu pierwszego budynku, nowe większe schronisko, które w okresie międzywojennym było kilkakrotnie rozbudowywane. W tym czasie do ksiąg pamiątkowych wpisało się wielu aktorów, poetów, polityków i artystów. Schronisko stanowiło dla Taterników bazę wypadową na słowacką część Tatr, bowiem możliwa była w tym czasie przeprawa przez rzekę Białkę płynącą obok roztockiej polany. Podczas II wojny światowej znajdowała się tu placówka niemieckiej straży granicznej, po wojnie budynek powrócił do dawnego charakteru. W latach 70. i 80. schronisko było miejscem spotkań polskich himalaistów, którzy w tym czasie dokonywali pierwszych wejść na azjatyckich ośmiotysięcznikach. Od 1974 roku prowadziła je rodzina Pawłowskich – najpierw Janina Pawłowska, potem jej syn Marek. Od jesieni 2008 r. gospodarzami są Anna i Stefan Krupa z Chochołowa. Oddalone obecnie od głównego szlaku do Morskiego Oka schronisko wraz z niezwykłą polaną zachowało w sobie urok dawnych lat.
Obecnie
W obiekcie znajduje się jadłodajnia, bufet, świetlica, łazienki, prysznice, elektryczność, ciepła woda, kuchnia turystyczna i suszarnia. W schronisku dostępne są: kiosk internetowy, Wi-Fi, skrzynka pocztowa oraz ekran i rzutnik multimedialny.
Schronisko szanuje przyrodę poprzez segregację śmieci.
Od lipca do końca września Msze Święte w niedzielę o godz. 19.00
Bufet
Schronisko dysponuje jadalnią na 60 miejsc. Gwarantuje bogate i smaczne dania kuchni domowej oraz wrzątek za darmo.
Noclegi
Schronisko dysponuje miejscami noclegowymi w pokojach 2, 3, 4, 6, 8, i 9- osobowych.
Trasy
Położenie schroniska daje turystom możliwość różnych kierunków wypraw. Przy Wodogrzmotach Mickiewicza spotkamy następujące szlaki:
- Zielony szlak - do Doliny Pięciu Stawów około 2 godz.
- Czerwony szlak - szosą w górę do Morskiego Oka około 1 godz. 30 min
- Czerwony szlak - na Rówień Waksmundzką około 1 godz. 30 min
Dodatkowo bliskość szlaków położonych po słowackiej stronie Tatr (np. Dolina Białej Wody wiodąca na Polski Grzebień czy Dolina Jaworowa prowadząca na Lodową Przełęcz) pozwala również za wyruszenie z Roztoki w tym pięknym i wielowariantowym kierunku.
Kontakt
Dolina Roztoki
Skrytka pocztowa 200
34-500 Zakopane
tel. +48 609 001 760
+48 600 443 733
biuro@schroniskoroztoka.pl
www.schroniskoroztoka.pl
Bardzo dobra
Legenda
