Szlak prowadzący ze Schroniska PTTK nad Morskim Okiem na Rysy jest atrakcyjny widokowo, ale trudny i przeznaczony dla zaawansowanych turystów. Wymaga dobrej kondycji oraz umiejętności poruszania się w trudnym i eksponowanym terenie. Turyści wybierający się na Rysy powinni być dobrze wyposażeni, obowiązkowo posiadać kask, a zdarza się, że nawet wczesnym latem niezbędne będą czekan i raki ze względu na długo zalegający śnieg.

Wychodząc na Rysy, najlepiej obejść Morskie Oko jego lewym skrajem. Po osiągnięciu Czarnego Stawu pod Rysami mijamy odgałęzienie zielonego szlaku na Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem. Podążamy dalej za znakami czerwonymi, które prowadzą lewym brzegiem stawu. Następnie rozpoczynamy podejście żlebem w kierunku Buli pod Rysami. Na tym odcinku często można napotkać długo zalegający śnieg, który latem jest bardzo twardy, a upadek na nim może stanowić śmiertelne niebezpieczeństwo. Po osiągnięciu płaskiego wierzchołka Buli pod Rysami rozpoczyna się podejście stromym żlebem nazywanym Rysą. Szlak prowadzi jego prawym, skalnym ograniczeniem i wyposażony jest w łańcuchy. Na tym odcinku należy uważać na kamienie strącane przez innych turystów. Skalna grzęda wyprowadza na grań, skąd pozostaje jeszcze kilkanaście minut wspinaczki eksponowanym terenem na szczyt. Rysy mają dwa wierzchołki. Polski jest najwyżej położonym punktem w kraju (2499 m n.p.m.), słowacki wierzchołek Rysów jest o 4 metry wyższy i liczy 2503 m n.p.m. Panorama z Rysów należy do jednej z najpiękniejszych w Tatrach. Ze szczytu można również zejść na stronę słowacką do Schroniska pod Wagą (ze szczytu ok. 30 min), a następnie do Doliny Mięguszowieckiej. W takim wypadku trzeba się jednak liczyć z koniecznością powrotu do Polski komunikacją zbiorową.