Władysław Walczak-Baniecki

Urodził się w Kościelisku, mieszkał w Zakopanem. Zaczął malować w roku 1962 i stworzył własną technikę malowania. Pod wpływem malarstwa tradycyjnego artysta zwrócił się w stronę  typowo podhalańskiej tematyki świątków i scen zbójnickich. Szczególnie ciekawe jest tworzenie cyklów kolorystycznych, przechodzenie od barw pastelowych do ostrych, co stwarza niepowtarzalny styl jego dzieł. Emanuje z niego prostota i ciepło. Należał do najbardziej cenionych twórców Podhala.

---

Przełomowym momentem dla jego malarstwa na szkle był udział w konkursie zorganizowanym przez Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem, w którym otrzymał pierwszą nagrodę. W latach 70. XX wieku zaczął również rzeźbić w drewnie, a jego prace utrzymane były w podobnym stylu. Od roku 1973 był członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych w dziedzinie malarstwa.

Swoje prace pokazał na wielu wystawach indywidualnych  i zbiorowych   w kraju  i za granicą (m.in. Austria, Brazylia, Finlandia, Francja, Hiszpania, Holandia, Kanada, Szwecja, Wielka Brytania, Węgry, USA). Obrazy artysty znajdują się w zbiorach prywatnych oraz w zbiorach Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem, Muzeum Etnograficznego w Krakowie, Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie, Muzeum Etnograficznego w Toruniu, Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi, a także w muzeach w Rio de Janeiro (Brazylia), Chicago (USA) i Paryżu (Francja). 

Uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze  Gloria Artis, laureat Nagrody im. Oskara Kolberga i odznaki Zasłużony Działacz Kultury oraz Nagrody Burmistrza Miasta Zakopane.