Ewelina Pęksowa (1923-2015)
Urodziła się w Zakopanem. Od rodziców przejęła zainteresowanie sztuką ludową. Ojciec - Stanisław Zubek - rzeźbił i ozdabiał mieszkanie stylowymi sprzętami do późnych lat swego życia. Artystka po wyjściu za mąż za Władysława Pęksę w latach 50. XX wieku zaczęła rzeźbić – Madonny, szopki, kapliczki, odkrywała drewno i różne sposoby malowania na nim
.
Tworzyła ikony malowane według starych wzorów, później stosowała własną technikę, włączając wypalanie i intarsję. Na szkle zaczęła malować w 1968 roku. Była członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Do końca życia prowadziła izbę twórczą, a jej gościnny dom był zawsze otwarty dla wszystkich, których interesowała sztuka. Oprócz malarstwa na szkle miała jeszcze jedną wielką pasję – kwiaty. Jej bajkowy, barwny ogród stanowił oazę w centrum Zakopanego i nierozerwalnie towarzyszył twórczości artystycznej.
Swoje prace pokazała na 55 wystawach indywidualnych w Polsce oraz m.in. w Bułgarii, Czechosłowacji, Szwajcarii, Szwecji, Wielkiej Brytanii i ZSRR, a także na ok. 300 wystawach zbiorowych.
Jej prace znajdują się w licznych muzeach i zbiorach prywatnych, m.in. w Muzeum Etnograficznym w Krakowie, Muzeum Archeologicznym i Etnograficznym w Łodzi, Muzeum Etnograficznym w Toruniu, Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie, Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem, Muzeum w Zbiorach Darów Papieskich w Watykanie oraz m.in. muzeach w Madrycie (Hiszpania), Berlinie (Niemcy), Lund (Szwecja) i Santa Fe (USA).
Odznaczona i wyróżniona wieloma prestiżowymi nagrodami i odznaczeniami - m.in. Nagroda im. Oskara Kolberga, Międzynarodowy Order Zasługi i Tytuł Honorowy Ekscelencja – „International Order of Merit” Cambridge, (Wielka Brytania), Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski)