(ur. 6 XII 1871, Niemoroż na Ukrainie, zm. 1941, Oświęcim), lekarz, pułkownik, wielokrotny wojewoda.
W 1891 rozpoczął studia uniwersyteckie w Noworosyjsku, a następnie w Odessie na wydziale matematyczno-fizycznym. W 1897 wyjechał do Charkowa, gdzie rozpoczął studia na wydziale medycznym miejscowego uniwersytetu. W 1901 wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej. Wielokrotnie aresztowany za działalność polityczną, ukończył studia medyczne w 1904 na Uniwersytecie Lwowskim. W latach 1907-1914 był lekarzem ziemskim w Płoskirowie na Podolu. W 1914 przeniósł się do Warszawy. Od lipca 1915 służył w 5 pp I Brygady Legionów Polskich. Po tzw. kryzysie przysięgowym (l917) przebywał w obozie dla internowanych legionistów w Beniaminowie. Po odzyskaniu niepodległości służył w WP jako lekarz wojskowy na różnych stanowiskach. Stopień pułkownika uzyskał z listy starszeństwa z czerwca 1919. W 1926 przeszedł do służby w administracji państwowej. W końcu listopada powierzono mu kierownictwo starostwa w Stolinie w woj. poleskim, od lutego 1927 do listopada 1928 zajmował stanowisko wojewody tarnopolskiego, od listopada 1928 do czerwca 1935 wojewody krakowskiego, a od czerwca do września 1935 wojewody poznańskiego. Wybrany senatorem RP we wrześniu 1935 z terenu Krakowa, utrzymał mandat do chwili rozwiązania parlamentu w końcu 1938. Był jednym
z trzech wicemarszałków Senatu, ponadto przewodniczącym krakowskiej grupy parlamentarnej. W końcu 1937 współorganizował Klub Demokratyczny w Warszawie i Krakowie, został członkiem komitetu Organizacyjnego SD w Krakowie. W połowie kwietnia 1939 wybrany został prezesem Rady Naczelnej SD. W latach trzydziestych był prezesem Związku legionistów w Krakowie, działał w Lidze Morskiej i Kolonialnej, należał do wybitnych wolnomularzy w Krakowie. Podczas okupacji niemieckiej był organizatorem i przywódcą konspiracyjnego SD
w Krakowie. Aresztowany w Krakowie między 11 a 13 I 1941, został 21 II 1941 przewieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu i prawdopodobnie tam zamordowany. Odznaczony był m.in.: Krzyżem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych (czterokrotnie),Wielką wstęgą Polonia Restituta.
W dowód wdzięczności otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Zakopanego (1935).
(źródło: Stanisław Łoza red. Czy wiesz kto to jest? t. 1, Warszawa 1938; Polski Słownik Biograficzny, t. XVI, Kraków 1971 (Piotr Stawecki); Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 3, Warszawa 1992 Andrzej Pilch).
fot. NAC