(ur. 3 I 1906, Tarnów, zm. 28 IX 1987, Poznań), dramatopisarz, poeta, prozaik, tłumacz.
Studiował 1924-1929 filologię polską na UJ (dyplom 1929), doktorat filozofii (1931). Po studiach przebywał w Paryżu, potem na Bałkanach. Okres wojny spędził na Bliskim Wschodzie, w latach 1947-1948 był attache kulturalnym w Rzymie, a po powrocie do kraju pełnił funkcję kierownika literackiego Teatru Polskiego w Poznaniu. W 1949 zamieszkał na stałe w Zakopanem w willi "Texas" na Parcelach Urzędniczych. Włączył się aktywnie do zakopiańskiego życia kulturalnego, wchodził w skład Miejskiej RadyNarodowej, a w latach 1950-1958 był przewodniczącym Rady Kultury MRN. Należał do zakopiańskiej boheny literackiej lat powojennych. W 1960 powrócił do Poznania, gdzie spędził resztę życia.
W Zakopanem powstało wiele jego dzieł, m.in. libretto do opery Tadeusza Szeligowskiego Bunt żaków, Faust zwyciężony, Pieśń o moim Chrystusie, dramaty Król i aktor, Marchołt, a także wiele przekładów.
Członek ZLP, polskiego PEN Clubu, członek korespondent Academie des Poetes de Rhodanie; Nagroda Państwowa I st. 1951, Nagroda im. Włodzimierza Pietrzaka 1958, 1972, Nagroda Przewodniczącego Komisji ds. RiTV 1963, Nagroda PEN Clubu 1974, Nagroda m. Poznania 1979, Nagroda im. Jana Kasprowicza 1981, Brązowy Medal Academie Rhodanienne des Lettres 1966; Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP i inne. Z okazji 30 lecia pracy literackiej otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Zakopanego (1958).
(źródło: Lidia Długołęcka-Pinkwart Maciej Pinkwart Zakopane od A do Z, Warszawa 1994; Stanisław Łoza red. Czy wiesz kto to jest? t.1,Warszawa 1938; Kto jest kim w Polsce 1984. Informator biograficzny, Edycja 1, Warszawa 1984; Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, t.1, A-M, Warszawa 1984;
Nowa encyklopedia powszechna PWN, t.1, A-C, Warszawa 1998).
Fot. archiwum Muzeum Tatrzańskiego