Kwietniowy Wieczór w Czerwonym Dworze poświęcony był wydarzeniom, które miały miejsce 30 maja 1944 roku na Polanie Kuźnickiej. Historię zamordowanych przez Niemców 20 osób przedstawił znakomity zakopiański historyk, autor książek i artykułów – Lesław Dall. Prelegent nie tylko odniósł się do dokumentów, przedstawił ofiary i ich profesje, ale także przytoczył słowa świadków tej tragedii. Swym wspomnieniem podzieliła się także obecna Stefania Hajdukiewicz, która jako dziecko była naocznym świadkiem wydarzenia, wspomnienie matki odczytała także Joanna Wajs - Buczyńska. Zamordowanie 20 Polaków było aktem zemsty za zastrzelenie niemieckiego kierownika obserwatorium przez ukraińskich żołnierzy SS. W miejscu rozstrzelania znajduje się drewniany krzyż i tablica z inskrypcją autorstwa polonisty, późniejszego dyrektora Liceum Ogólnokształcącego Lesława Berycha. Od 27 września 1964 roku stoi tam także pomnik autorstwa Władysława Hasiora „Prometeusz rozstrzelany” symbolizujący poświęcenie narodu polskiego w walce z niemieckim najeźdźcą. Lesław Dall przypomniał historię pomnika odwołującego się do mitu Prometeusza, a także żywiołów: wody i ognia. Spotkanie ilustrowane było fotografiami archiwalnymi, a w prezentacji pomagał Rafał Jabłoński. W tym wzruszającym wieczorze wzięli m.in. udział: naczelnik wydziału kultury UM Zakopane Joanna Staszak, przewodnicząca komisji kultury Lucyna Galica-Jurecka, ks. infułat Stanisław Olszówka- Honorowy Obywatel Zakopanego. Zdj. P. Murzyn (PP)
„Podhalańskie olśnienia. Malarstwo Edwarda Lasyka” można już oglądać w Zakopiańskim Centrum Kultury, Centrum Kultury Rodzimej w willi Czerwony Dwór. Edward Lasyk jest kolejnym „odkryciem” artystycznym. To rodzimy twórca, który mieszka na Podhalu i maluje od 70 lat. A choć jako człowiek jest dobrze znany lokalnej społeczności – to z racji swej skromności nigdy nie pokazywał publicznie swych obrazów, których namalował ponad 300. Wystawa zorganizowana w Czerwonym Dworze to pierwsza wystawa Edwarda Lasyka, zdająca się potwierdzać tezę, że chociaż żyjemy obok siebie, to tak naprawdę niewiele o sobie wiemy, o percepcji świata, wrażliwości na otaczające piękno krajobrazu, flory tatrzańskiej czy architektury. O pasji artystycznej Edwarda Lasyka mówiła autorka tekstu do katalogu wystawy – Anna Buńda - Dorula, podkreślając autentyczność i bezpretensjonalność przekazu artystycznego wynikającą z bardzo silnej wewnętrznej potrzeby tworzenia sztuki. Znamienny jest krąg przyjaciół, z którymi przez wiele lat stykał się artysta i którzy niewątpliwie wywarli wpływ na jego osobowość: Bronisław i Zygmunt Kłosowscy, Władysław Walczak-Baniecki, Wanda Fajferek, Władysław Trebunia-Tutka, Ireneusz Wrzesień, Zdzisław Kłosiński czy Alfred Terlecki. O wieloletniej przyjaźni i 60 letnim obcowaniu z twórczością pana Lasyka mówił też przyjaciel, historyk literatury, były minister kultury prof. Bolesław Faron. W imieniu Burmistrza Zakopanego Leszka Doruli gratulacje artyście złożyła Joanna Staszak, naczelnik wydziału kultury w UM Zakopane. W wernisażu uczestniczyli takżem.in. zastępca wójta Gminy Poronin Maciej Dziubas, przewodniczący komisji rewizyjnej Rady Miasta Zakopane Karol Konarski, proboszcz parafii w Poroninie ks. Stanisław Parzygnat. Wystawa czynna do 20 maja 2023 roku. Kurator wystawy dr Małgorzata Wnuk zdj. Paweł Murzyn (PP)
W sali Galerii Sztuki „Platan” Instytutu Polskiego w Budapeszcie na zaproszenie dyrektora Instytutu pani Joanny Urbańskiej zorganizowane zostały warsztaty robienia palm wielkanocnych, prowadzone przez Marię Kukuc - Frączystą, pracownika Zakopiańskiego Centrum Kultury, Centrum Kultury Rodzimej w willi Czerwony Dwór. Warsztatom towarzyszyła opowieść o tradycji wykonywania palm na Podhalu, zdobienia gałązek wierzbowych kwiatami z bibuły, oraz o zwyczajach wielkanocnych. Spotkanie cieszyło się dużym zainteresowaniem i zaangażowaniem uczestników. W warsztatach uczestniczył także ambasador Rzeczpospolitej Polskiej na Węgrzech Sebastian Kęciek z rodziną, goście z Węgier i Stanów Zjednoczonych dr Małgorzata Wnuk zdj. archiwum CzD (PP)
Zakopiańskie Centrum Kultury, Centrum Kultury Rodzimej w willi Czerwony Dwór miało zaszczyt otworzyć w Instytucie Polskim w Budapeszcie kolejną wystawę prezentującą zakopiańskie malarstwo na szkle. Wystawa Zofii Forteckiej i Magdaleny Forteckiej zatytułowana Ad maiorem Dei gloriam (Ku większej chwale Boga) jest wynikiem współpracy dyrektora Instytutu Polskiego pani Joanny Urbańskiej, ZCK oraz Burmistrza Miasta Zakopane Leszka Doruli, który z we wrześniu ub. roku gościł w Budapeszcie podczas wernisażu wystawy prof. Jerzego Jędrysiaka. Na wystawie zostały pokazane 23 prace Zofii Forteckiej i 20 prac Magdaleny Forteckiej. Kuratorem wystawy jest dr Małgorzata Wnuk z ZCK. Dyrektor Instytutu Joanna Urbańska przywitała przybyłych gości: Magdalenę Fortecką, konsula RP w Budapeszcie pana Andrzeja Kalinowskiego oraz pisarza, byłego dyrektora Instytutu Polskiego, twórcę i dyrektora Muzeum i Archiwum Węgierskiej Polonii Konrada Sutarskiego. Podkreślić trzeba, że wystawa zakopiańskiej witrochromii wpisała się w kolejną edycję Dni Węgiersko - Polskich, które odbywają się na podstawie deklaracji o ustanowieniu 23 marca Dniem Przyjaźni obu narodów przyjętej 12 marca 2007 r. na mocy jednomyślnej decyzji wszystkich członków Parlamentu Węgier. Cztery dni później, 16 marca 2007 r. taką uchwałę przez aklamację podjął Sejm RP. W ramach tegorocznych obchodów w Sali myśliwskiej Parlamentu Węgierskiego odbył się koncert muzyki F. Liszta i F. Chopina, w którym na zaproszenie wiceprzewodniczącego Zgromadzenia Narodowego Janosa Latorcai wzięli udział Magdalena Fortecka i delegacja ZCK Małgorzata Wnuk i Maria Kukuc - Fraczysta. Zofia Fortecka tworzy od blisko 40 lat. Maluje na szkle, niezmiennie zachwycając odbiorców na całym świecie. Swoje prace prezentowała w Anglii, Bułgarii, Danii, Francji, Hiszpanii, Meksyku, Niemczech, na Słowacji, Węgrzech, w Stanach Zjednoczonych oraz we Włoszech, a także na blisko 50wystawach w Polsce. Jej malarstwo fascynuje odbiorców bo wynika z zachwytu otaczającym ją światem, tym najbliższym i tym bardzo odległym. Jej rodzina od pokoleń osiadła na Krzeptówkach, u stóp Giewontu, którego majestat zwieńczony postawionym przez górali krzyżem, wznosi się przed oknami wybudowanego wraz z mężem Januszem góralskiego domu i wydaje się być prawie na wyciągnięcie ręki. Jako osoba głęboko wierząca i stale poszukująca samodzielnie dochodziła zarówno do własnej techniki malowania na szkle jak też tematyki. Doskonała znajomość Pisma Świętego, Nowego i Starego Testamentu oraz żywotów świętych spowodowały, że stale pogłębiała swą wiedzę i duchowość, przenosząc swe widzenie świata na niewielkie, pięciocentymetrowe szkiełka. Łączy je w większe kompozycje wprowadzające opowieści, które pozornie tylko stanowią piękno jako kategorię estetyczną. Dopiero gruntowna analiza poszczególnych obrazów, zmusza nieprzygotowanego odbiorcę do refleksji i do sięgnięcia do innych źródeł, by w pełni zrozumieć przesłanie Zofii Forteckiej. Łączenie elementów zaczerpniętych z otaczającego artystkę świata tatrzańskiego ze znajomością historii, historii sztuki, literatury daje niesamowite efekty, które sprawiają, że malarstwo Zofii Forteckiej jest unikatowe, a historycy sztuki wskazują na inspiracje sztuką bizantyńską, średniowieczną, romańską i gotycką. Średniowiecze, którego naczelną dewizą było Ad maiorem Dei gloriam czyli działanie i tworzenie „ku większej chwale Boga” wydaje się być głównym duchem twórczości Zofii Forteckiej, a miniaturowe szkiełka tworzące większe całości przywołują mozaiki, powstaniu których towarzyszyć muszą cierpliwość, wytężona praca i skupienie. Magdalena Fortecka bardzo chętnie maluje anioły. Jej niewielkie obrazy odbiegają w swym stylu od prac Zofii. Grające na różnych instrumentach, figlarne, trochę zawadiackie, unoszące się na tle nieba albo nad dachami, ubrane w różnobarwne sukienki i fantazyjne buty czy nakrycia głowy przypominają trochę prace Marca Chagalla. Prezentowane podczas wspólnych wystaw z mamą dopełniają ich przedstawienie świata. Podobnie jak ryby, które równie chętnie maluje Magdalena. Jeśli spojrzymy na te obrazy poprzez pryzmat chrześcijaństwa – to stają się one wspólnym tworzeniem Forteckich ku większej chwale Boga”. Wielopłaszczyznowa ,może być interpretacja witrochromii Zofii i Magdaleny Forteckich, zwłaszcza, jeśli spojrzymy na nią jako pewną całość o wspólnych źródłach. Podstawą jest bowiem miłość idealna. Wystawa czynna do 31 maja 2023 Kurator wystawy dr Małgorzata Wnuk zdj. archiwum CzD (PP)
17 marca 2023 r. na zaproszenie wójta Gminy Mszana Dolna Bolesława Żaby – inicjatora i koordynatora marki lokalnej Zagórzańskie Dziedziny - Zakopiańskie Centrum Kultury, Centrum Kultury Rodzimej w willi Czerwony Dwór miało zaszczyt zaprezentować czwarty już album z cyklu „Malarstwo na szkle. Jan Fudala”. W Miejskie Bibliotece w Mszanie Dolnej gości przywitała muzyka góralska kapeli „Kościelnioki” z Olszówki. Po prezentacji idei albumów dokumentujących podhalańską witrochromię przez Małgorzatę Wnuk i Marię Kukuc-Frączystą zaprezentowano film przygotowany przy okazji wystawy malarstwa na szkle Jana Fudali, jaka miała miejsce w Centrum Kultury Rodzimej w willi Czerwony Dwór. Następnie autorka tekstu do prezentowanego albumu dr Katarzyna Ceklarz wygłosiła wykład o życiu i twórczości tego człowieka renesansu. Był bowiem Jan Fudala malarzem, pisarzem, poetą, sportowcem, trenerem, znakomitym tancerzem, instruktorem i kierownikiem zespołów góralskich. W spotkaniu uczestniczyli licznie przybyli słuchacze, m.in. burmistrz Mszany Dolnej pani Anna Pękała, wójt gminy Mszana Dolna Bolesław Żaba, rodzina i przyjaciele Jana Fudali. Na ręce dyrektora biblioteki Agnieszki Orzeł przekazano egzemplarze albumu, a miłe spotkanie zakończyła muzyka kapeli „Kościelnioki”. Wydarzenie zorganizowano w ramach budowy marki lokalnej Zagórzańskie Dziedziny, przy współpracy z Centrum Kultury Rodzimej w willi Czerwony Dwór. Jego Partnerami byli: Miejska Biblioteka Mszana Dolna oraz PTL Mszana Dolna. Album został dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Pochodzących z Funduszu Promocji Kultury. zdj. Zagórzańskie Dziedziny (PP)
6 marca 2023 r. odbył się Wieczór w Czerwonym Dworze "Smyczkiem i pędzlem" na którym Władysława Trebunię - Tutkę wspominali Anna Trebunia - Wyrostek i Krzysztof Trebunia - Tutka. Na wydarzenie zaprosili Burmistrz Miasta Zakopane Leszek Dorula, Zakopiańskie Centrum Kultury, Centrum Kultury Rodzimej w willi Czerwony Dwór Wieczór w Czerwonym Dworze poświęcony śp. Władysławowi Trebuni-Tutce zatytułowany „Smyczkiem i pędzlem” przyciągnął bardzo dużo osób, bo też nietuzinkową postacią był zmarły przed dziesięciu laty artysta malarz, muzykant, człowiek wielkiej skromności. Gości przywitała muzyka rodziny Trebuniów-Tutków. Burmistrz Zakopanego Leszek Dorula podkreślił znaczenie Centrum Kultury Rodzimej w willi Czerwony Dwór, najbardziej obleganego przez zwiedzających i uczestników wydarzeń obiektu miejskiego. Wyraził też radość, że to miejsce gości i przedstawia różne postaci i twórców różnych gmin Podhala jednocząc przy tym społeczność naszego regionu. Zwracając się do rodziny Trebuniów Tutków podziękował im za wkład pracy i kontynuowanie działalności śp. Władysława Trebuni -Tutki, postaci, która na stałe wpisała się w krajobraz Podhala. O wybitnym i nader skromnym artyście mówili – syn Krzysztof Trebunia-Tutka i córka, Anna Trebunia-Wyrostek. Anna Trebunia-Tutka, grafik i kulturoznawca mówiła o malarskiej działalności ojca, podkreślając różnorodność stosowanych przez niego technik, od malarstwa sztalugowego, poprzez ścienne, malarstwo na szkle, pastel, olej, gwasz, aż po projekty witraży i tkanin. On sam uważał się przede wszystkim za artystę-plastyka. Obszernie przedstawiła jego twórczość, podkreślając, że postacią portretowaną przez artystów malarzy był jego dziadek, dudziarz Stanisław Budz Mróz. Portretowali go m.in. Max Hanneman, Michał Rekucki Władysław Jarocki, czy S. Gałek. Swój talent kształcił w Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie, a następnie studiowała na wydziale Malarstwa w pracowni Hanny - Rudzkiej - Cybisowej oraz na Wydziale Tkaniny Artystycznej, gdzie uzyskał dyplom w roku 1968. Swoje prace prezentował na ok.35 wystawach zbiorowych i 20 indywidualnych w kraju i zagranicą (Belgia, Francja, Holandia, Niemcy, Szwecja, Hiszpania) Krzysztof Trebunia-Tutka, architekt, muzyk, instruktor muzyki, tańca i śpiewu, założyciel i lider zespołu „Trebunie-Tutki”, autor podręcznika muzyki góralskiej, wychowawca młodzieży szeroko przedstawił muzykanckie tradycje rodzinne, z których czerpał Władysław Trebunia-Tutka, jego głęboki szacunek dla tradycji i wszystkich muzykantów podhalańskich oraz jednoczesną otwartość na świat, nowe pomysły syna, na wspólne granie z muzykantami z innych państw i kultur. Dzieci wspólnie podkreślały cichą pomoc matki Zofii, jej gościnność, tolerancję i współtworzenie atmosfery rodzinnego domu. Podczas Wieczoru w Czerwonym Dworze grali również Jan Trebunia-Tutka, Jan Trebunia-Tutka jr. i Anna Trebunia-Tutka. Obecni byli m.in. Honorowy Obywatel Zakopanego, ks. infułat Stanisław Olszówka, przewodnicząca komisji kultury w Radzie Miasta Zakopane Lucyna Galica-Jurecka. Zdj. P. Murzyn (PP)
Warsztaty malarstwa na szkle organizowane przez ZCK, Centrum Kultury Rodzimej w willi Czerwony Dwór w Zakopanem cieszą się niesłabnącą popularnością. Nie tylko ze względu na rosnące zainteresowanie sztuką rodzimą, ale także ze względu na wystawę malarstwa na szkle Marty Walczak Stasiowskiej zorganizowaną z okazji 20-lecia jej pracy twórczej, zatytułowanej „W stronę nieba”. To wyjątkowa okazja by prześledzić twórczość znanej i uznanej artystki, zobaczyć prace jej ojca Zdzisława Walczaka i jednocześnie spróbować swych sił pod okiem samej malarki. Uczestnicy warsztatów w wieku od 4 lat do…. no powiedzmy do wieku słusznego, zgłębiali tajniki przygotowania szkła, rysunku, kompozycji czy nakładania kolejnych warstw farb. Odkrywali nie tylko sposób powstawania obrazu, ale przy okazji własny talent. Zdj. archiwum CKR (PP)
Dobra
Legenda
